Do të të tregoj një anekdotë të shkurtër të vërtetë që ndodhi në një aeroport dhe kjo tregon shkallën e ndjeshmërisë që ekziston tek njerëzit kur diçka shkon keq.
Sot shefi im dhe unë u ulëm në një aeroport të gatshëm për të takuar disa klientë shumë të rëndësishëm. Sapo zbrita, ndez telefonin dhe zëri dhe mesazhet me tekst filluan të mbërrinin të disa të afërmve të ngushtë.
Telefononi në shtëpi. Nëna juaj pësoi një goditje serioze dhe ai është në kujdes intensiv ”lexoi mesazhi i parë me tekst që u shfaq në telefon.
Shefi im më tha që duhej të largohesha menjëherë. Kur u futa në radhë në sportelin e biletave, fillova të flas me vëllanë tim për gjendjen e nënës sonë, duke qarë i shpjegova se do të përpiqesha të kapja një fluturim e cila doli për 30 minuta.
Dymbëdhjetë njerëzit në radhë para meje dëgjuan bisedën time dhe të gjithë më lënë të kaloj. Më pas, një përfaqësues nga kompania ajrore doli pas banakut dhe më dha një pako me pëlhura. Para se të kisha kohë të reagoja me dha nje perqafim te madh
Unë bëra fluturimin tim. Nëna ime është në një situatë të qëndrueshme.