11 સૌથી પ્રતિનિધિ કવિઓની અતિવાસ્તવવાદી કવિતાઓ

મારું વિમાન આગમાં, મારા કેસલ રાઈન વાઇનથી છલકાઇ ગયું
મારી કાળી કમળની ઘેટ્ટી મારા ક્રિસ્ટલ કાન
મારો રોક દેશના રક્ષકને કચડી નાખવા માટે ખડકમાંથી નીચે ફરતો હતો
મારા સ્ફટિક મણિ મારા હવા ગોકળગાય
મારા સ્વર્ગનું પક્ષી મારા કાળા ફીણના વાળને રજવી દે છે
મારી તિરાડ પડી ગઈ છે લાલ તીડનો વરસાદ
મારું ઉડતું ટાપુ મારી પીરોજ દ્રાક્ષ
મારી ઉન્મત્ત અને સાવધ કારની ટક્કર મારા જંગલી પલંગ પર છે
મારી આંખમાં ધૂમ મચાવનારું કાન
મગજમાં મારો ટ્યૂલિપ બલ્બ
મારું ચપળ આંખોવાળું બુલવર્ડ પર સિનેમામાં ખોવાઈ ગયું
મારા જ્વાળામુખીના ફળનો સૂર્ય
મારા છુપાયેલા તળાવ હસે છે જ્યાં વિચલિત પયગંબરો ડૂબી જાય છે
મારા કેસીસનું પૂર મારા મોરલ બટરફ્લાય
મારો વાદળી ધોધ જે પૃષ્ઠભૂમિ તરંગ જે વસંતને જન્મ આપે છે
મારું કોરલ રિવોલ્વર જેનું મોં મને ફરી વળતાં કૂવાના મોંની જેમ ખેંચે છે
એવા અરીસાની જેમ થીજેલું છે જેમાં તમે તમારા ત્રાટકશક્તિથી હમિંગબર્ડ્સની ફ્લાઇટનો વિચાર કરો છો
મમ્મી ફ્રેમ્ડ લgeંઝરી શોમાં ખોવાયું છું હું તમને પ્રેમ કરું છું

Myself મારી જાતને કહેવા માટે મારી પાસે કંઈક છે I - ફેડરિકો ગાર્સિયા લોર્કા

મારે કંઈક કહેવું છે જે હું મારી જાતને કહું છું
એવા શબ્દો કે જે તમારા મો .ામાં ભળી જાય છે
વિંગ્સ જે અચાનક કોટ રેક્સ હોય છે
રડતો પડે ત્યાં હાથ growsગે
કોઈ પુસ્તક પ્રમાણે આપણા નામની હત્યા કરે છે
પૂતળાની આંખો કોણે કાouી?
જેણે આ જીભને આસપાસ મૂકી
રડવું?

મારી પાસે કંઈક કહેવું છે કે હું મારી જાતને કહું
અને હું બહારના પક્ષીઓ સાથે ફૂલી ગયો છું
અરીસાની જેમ પડતા હોઠ અહીં
અંદર અંતર મળ્યા
આ ઉત્તર અથવા આ દક્ષિણ એક આંખ છે
હું મારી આસપાસ જ રહું છું

હું અહિયાં માંસની વચ્ચે છું
ખુલ્લામાં
કંઈક કહેવા સાથે હું મારી જાતને કહું છું

મિસ્ટિક કાર્લિટોઝ - લૂઇસ એરેગોન

જ્યાં સુધી મારો શ્વાસ ન જાય ત્યાં સુધી એલિવેટર હંમેશા નીચે ઉતરતું હતું

અને નિસરણી હંમેશાં ઉપર જતો રહ્યો

આ મહિલા શું કહે છે તે સમજી શકતી નથી

તે નકલી છે

મેં પહેલેથી જ તેની સાથે પ્રેમ વિશે વાત કરવાનું સપનું હતું

ઓહ કારકુન

તેથી તેની મૂછો અને ભમર સાથે હાસ્યજનક છે

કૃત્રિમ

જ્યારે મેં તેમને ખેંચ્યા ત્યારે રુદન કર્યું

તે વિચિત્ર છે

હું શું જોઈ શકું? તે ઉમદા વિદેશી

પ્રભુ હું હળવા સ્ત્રી નથી

અહ નીચ

સદભાગ્યે આપણે

અમારી પાસે પિગસ્કિન સુટકેસો છે

ફૂલપ્રૂફ

છે

વીસ ડ dollarsલર

અને તેમાં એક હજાર છે

હંમેશાં સમાન સિસ્ટમ

ન માપ

કે તર્ક નથી

ખરાબ વિષય

મને આપો, અદ્રશ્ય જ્યોત, ઠંડી તલવાર,
તમારો સતત ગુસ્સો,
આ બધું સમાપ્ત કરવા માટે,
ઓહ સુકા વિશ્વ,
ઓહ બ્લેડ વર્લ્ડ,
તે બધા સમાપ્ત કરવા માટે.

બર્ન્સ, બ્લેક, જ્યોત વિના બળે છે,
નીરસ અને જ્વલંત,
રાખ અને જીવંત પથ્થર,
કિનારા વિનાનું રણ.

વિશાળ આકાશ, ફ્લેગસ્ટોન અને મેઘમાં બર્ન્સ,
અંધ નિષ્ફળતા પ્રકાશ હેઠળ
જંતુરહિત ખડકો વચ્ચે.

એકલતામાં બાળી નાખે છે જે આપણને ઉઘાડી પાડે છે,
સળગતા પથ્થરની જમીન,
સ્થિર અને તરસ્યા મૂળ.

બર્નિંગ, ગુપ્ત પ્રકોપ,
રાખ કે પાગલ થઈ જાય છે,
અદ્રશ્ય બર્ન, બર્ન
જેમ શક્તિ વિનાનો સમુદ્ર વાદળોને હરાવે છે,
રોષ અને પથ્થર ફીણ જેવા તરંગો.
મારા ચિત્તભ્રમણા હાડકાં વચ્ચે, તે બળી જાય છે;
હોલો એર અંદર બળે છે,
અદ્રશ્ય અને શુદ્ધ પકાવવાની નાની ભઠ્ઠી;
તે સમય બળી જાય છે,
કેવી રીતે સમય મૃત્યુ વચ્ચે ચાલે છે,
તેના પોતાના પગથિયા અને શ્વાસ સાથે;
તે એકલતાની જેમ સળગાય છે જે તમને ઉઠાવી લે છે,
જાતે જ સળગાવો, જ્યોત વિના સળગાવો,
ઇમેજ વિના એકાંત, હોઠ વગર તરસ.
તે બધાને સમાપ્ત કરવા માટે
ઓહ સુકા વિશ્વ,
તે બધા સમાપ્ત કરવા માટે.

«પ્લેન» - ગિલાઉમ એપોલીનાયર

ફ્રેન્ચ, તમે એડેર એર સાથે શું કર્યું?
એક શબ્દ તેનો હતો, હવે કાંઈ નહીં.

તેણે સન્યાસીના સભ્યોને સખત હાંકી કા ,્યા,
ફ્રેન્ચ ભાષામાં પછી નામ વિના,
અને પછી આડર કવિ બને છે અને તેમને વિમાન કહે છે.

હે પેરિસના લોકો, તમે, માર્સેલ્સ અને લિયોન;
તમે બધા ફ્રેન્ચ નદીઓ અને પર્વતો,
શહેરવાસીઓ અને તમે દેશના લોકો ...
ઉડાન માટેનાં સાધનને વિમાન કહેવામાં આવે છે.

વિલોનને મંત્રમુગ્ધ કરતો મીઠો શબ્દ;
આવનારા કવિઓ તેને તેમની જોડકણામાં મૂકશે.

ના, તમારી પાંખો, આડર, તેઓ અનામી નહોતા
જ્યારે વ્યાકરણકર્તા તેમને માસ્ટર કરવા માટે આવ્યા,
કોઈ વાયુ વગરનું વિદ્વાન શબ્દ બનાવવું
જ્યાં ભારે અંતર અને તેની સાથે ગધેડો (એરોપ્લ -એન)
તેઓ એક જર્મન શબ્દની જેમ લાંબી શબ્દ બનાવે છે.

એરિયલનો અવાજ અને અવાજ જરૂરી હતો
અમને સ્વર્ગમાં લઈ જાય છે તે સાધનને નામ આપવું.
પવનની વિલાપ, જગ્યામાં એક પક્ષી,
અને તે એક ફ્રેન્ચ શબ્દ છે જે આપણા મોંમાંથી પસાર થાય છે.

વિમાન! વિમાનને હવામાં ઉપર જવા દો
પર્વતો ઉપર ચideવું, સમુદ્રોને પાર કરવું
અને તે પણ આગળ ખોવાઈ જાય છે.

તેને આકાશમાં એક શાશ્વત ફેરો ટ્રેસ કરવા દો,
પરંતુ ચાલો તેને વિમાનનું નરમ નામ સાચવીએ,
તે જાદુને કારણે તેના પાંચ કુશળ અક્ષરો ઉપનામ છે
તેમની પાસે ગતિશીલ આકાશ ખોલવાની તાકાત હતી.

ફ્રેન્ચ, તમે એડેર એર સાથે શું કર્યું?
એક શબ્દ તેનો હતો, હવે કાંઈ નહીં.

"રાત તરફ" - ફિલિપ સૂપલ્ટ

મોડું થઈ ગયું છે

છાયામાં અને પવનમાં

રાત સાથે એક અવાજ ઉભો થાય છે

હું કોઈની રાહ જોતો નથી

કોઈને નહીં

એક સ્મૃતિને પણ નહીં

સમય લાંબો સમય વીતી ગયો

પણ તે રુદન કે પવન વહન કરે છે

અને આગળ ધપાવો

તે એવી જગ્યાએથી આવે છે જે બહારની છે

સ્વપ્ન ઉપર

હું કોઈની રાહ જોતો નથી

પણ અહીં રાત છે

આગથી તાજ પહેરેલો

બધા મૃતકોની નજરથી

મૌન

અને જે બધું અદૃશ્ય થઈ ગયું હતું

બધું ખોવાઈ ગયું

તમારે તેને ફરીથી શોધવું પડશે

સ્વપ્ન ઉપર

રાત્રે તરફ.

«નાઇટ» - એન્ટોનિન અરટૌડ

ઝીંક કાઉન્ટર્સ ગટરો દ્વારા પસાર થાય છે,
વરસાદ ફરી ચંદ્ર પર વધ્યો;
એવન્યુ પર વિંડો
એક નગ્ન સ્ત્રી છતી કરે છે.

સોજો શીટ્સની સ્કિન્સમાં
જેમાં તે આખી રાત શ્વાસ લે છે
કવિને લાગે છે કે તેના વાળ
તેઓ વધે છે અને ગુણાકાર કરે છે.

છતનો અસ્પષ્ટ ચહેરો
વિસ્તરેલી સંસ્થાઓનું ચિંતન કરો.

જમીન અને પેવમેન્ટ્સ વચ્ચે
જીવન એક deepંડી પિટનેસ છે.

કવિ, તમને શું ચિંતા કરે છે
તેનો ચંદ્ર સાથે કોઈ લેવાદેવા નથી;
વરસાદ સરસ છે,
પેટ બરાબર છે.

ચશ્મા ભરેલા જુઓ
પૃથ્વીના કાઉન્ટરો પર
જીવન ખાલી છે,
વડા દૂર છે.

ક્યાંક કવિ વિચારે છે.

આપણને ચંદ્રની જરૂર નથી
માથું મોટું છે,
વિશ્વ ગીચ છે.

દરેક રૂમમાં
વિશ્વ ધ્રુજારી,
જીવન કંઈક begets
કે છત તરફ ચ towardsે છે.

કાર્ડનો ડેક હવામાં તરતો રહે છે
ચશ્મા આસપાસ;
વાઇન ધૂમ્રપાન, કાચનો ધુમાડો
અને સાંજે પાઈપો.

છતની ત્રાંસી કોણમાં
ધ્રુજતા બધા ઓરડાઓ
દરિયાઇ ધુમાડો એકઠા થાય છે
ખરાબ બાંધવામાં સપના.

કારણ કે અહીં જીવન પર સવાલ થાય છે
અને વિચારનું પેટ;
બોટલ કંકાલ ટકરાતા
હવાઈ ​​સભાના.

શબ્દ સ્વપ્ન માંથી ઝરણા
ફૂલની જેમ કે ગ્લાસની જેમ
આકાર અને ધૂમ્રપાનથી ભરેલું છે.

કાચ અને પેટ ટકરાઈ
જીવન સ્પષ્ટ છે
વિટ્રીફાઇડ કંકાલ પર.

કવિઓનો જ્વલંત એરેપોગસ
લીલા બાઈઝની આસપાસ ભેગા થાય છે,
રદબાતલ સ્પિન.

જીવન વિચારોમાંથી પસાર થાય છે
રુવાંટીવાળું કવિ.

«શહેરી દેખાવ» - ઓલિવરો ગિરોન્ડો

શું તે ભૂગર્ભમાંથી આવ્યું છે?
શું તે આકાશમાંથી ઉતરી આવ્યું છે?
હું અવાજો વચ્ચે હતો
ઘાયલ,
ખરાબ રીતે ઘાયલ,
હજી,
શાંત,
સાંજ પહેલાં ઘૂંટણિયે,
અનિવાર્ય પહેલાં,
જોડાયેલ નસો
ડરવું,
ડામરને,
તેમના ઘટી તણાવ સાથે,
તેની પવિત્ર આંખોથી,
બધા, બધા નગ્ન,
લગભગ વાદળી, તેથી સફેદ.
તેઓ એક ઘોડા વિશે વાત કરી રહ્યા હતા.
મને લાગે છે કે તે એક દેવદૂત હતો.

«એશેઝ» - અલેજાન્ડ્રા પિઝરનિક

રાત તારાઓથી છલકાઈ ગઈ
મને જોઈને ચકિત થઈ ગયા
હવામાં ધિક્કાર છે
તેના ચહેરા શણગારવામાં
સંગીત સાથે.

જલ્દી જઇશું
આર્કેન સ્વપ્ન
મારા સ્મિત પૂર્વજ
વિશ્વ haggard છે
અને ત્યાં પેડલોક છે પરંતુ કોઈ કી નથી
અને ભય છે પણ આંસુ નથી.

હું મારી જાત સાથે શું કરીશ?
કેમ કે હું જે છું તે તારું ણી છું
પણ મારી પાસે કાલ નથી
કારણ કે તમે ...
રાત્રે પીડાય છે.

અત્યાર સુધી આંદોલનના સૌથી પ્રખ્યાત લેખકોની અતિવાસ્તવવાદી કવિતાઓ આવી છે, તેથી અમે આશા રાખીએ કે તમે તેમને બતાવવા માટે અમે તેમને એકત્રિત કરવામાં જેટલું કર્યું તેટલું તમે માણી લીધું છે. જો તમારી પાસે કોઈ પ્રશ્નો અથવા યોગદાન છે, તો નીચે કમેન્ટ બ boxક્સનો ઉપયોગ કરવાનું ભૂલશો નહીં; તેવી જ રીતે અમે તમને તમારા સામાજિક નેટવર્ક્સ પર આ એન્ટ્રી શેર કરવા માટે આમંત્રિત કરીએ છીએ, કારણ કે તમારું એક મિત્ર હોઈ શકે છે જે અતિવાસ્તવવાદી કવિતાને પસંદ કરે છે અને તમે હજી પણ તે જાણતા નથી.