Na 30 abairtean as fheàrr de One Hundred Years of Solitude

Tha One Hundred Years of Solitude na nobhail air a sgrìobhadh le Coloimbia Gabriel García Márquez. Chaidh fhoillseachadh ann an 1967 agus choisinn e Duais Nobel airson Litreachas 1982. Tha e na shamhla air litreachas Ibero-Ameireaganach, ga chatalogadh ann an Còmhdhail Eadar-nàiseanta IV de chànan na Spàinne mar aon de na h-obraichean as cudromaiche den chànan Castilian às deidh Don Quixote de la Mancha.

Chaidh eadar-theangachadh gu còrr air 37 cànan agus tha e air còrr air 37 millean leth-bhreac a reic. Gus am bi thu a ’tuigsinn cho mìorbhuileach sa tha an nobhail seo, tha sinn airson beagan“ pill ”a thoirt dhut, a’ roinn cuid de na h-abairtean as fheàrr leat. Ma tha litreachas a ’còrdadh riut faodaidh sinn a ràdh gu bheil e coltach gu bheil thu deiseil a’ leughadh na h-obrach coileanta.

Ceud bliadhna de shòlas

Tha an nobhail ann am fìorachas draoidheil, agus a ’dèiligeadh ri eachdraidh teaghlach Buendía ... Agus chan innis sinn tuilleadh dhut gus nach nochd thu an draoidheachd aige, bheir sinn air adhart dhut na seantansan a leanas gus an tuig thu mar a tha Gabriel García Tha draoidheachd aig Márquez anns na faclan aige.

1. Bha an saoghal cho ùr o chionn ghoirid is nach robh ainmean air mòran de rudan, agus airson iomradh a thoirt orra bha agad ri do mheur a chomharrachadh orra.
2. Goirid às deidh sin, nuair a chrìochnaich an lighiche pearsanta aige na glondrines a thoirt air falbh, dh ’fhaighnich e dha gun a bhith a’ sealltainn ùidh shònraichte dè dìreach a bha ann an dearbh làrach a ’chridhe. Dh'èist an dotair ris agus an uairsin pheant e cearcall air a bhroilleach le ball cotan air a shailleadh le iodine.
3. Tha e air a dhearbhadh gu bheil feartan sulfuric aig an deamhan, agus chan eil seo dad nas motha na beagan Suleiman.
4. Bha e den bheachd gur e magadh a bh ’ann den dàn meallta a bhith air a’ mhuir a shireadh gun a lorg, aig prìs ìobairtean agus cruadal gun lorg, agus an uairsin air a lorg gun a bhith ga shireadh, chaidh e tarsainn air a shlighe mar chnap-starra do-sheachanta.
5. Dh ’fhaighnich e dè am baile a bha sin, agus fhreagair iad e le ainm nach cuala e a-riamh, aig nach robh ciall sam bith, ach aig an robh faireachdainn os-nàdarrach san aisling: Macondo.
6. Is e an rud riatanach gun a bhith a ’call treòrachadh. An-còmhnaidh mothachail air a ’chombaist, lean e air a’ stiùireadh a chuid dhaoine a dh ’ionnsaigh an taobh tuath do-fhaicsinneach, gus an d’ fhuair iad air falbh bhon sgìre dhorcha.
7. Chaidh iuchraichean a sgrìobhadh anns a h-uile taigh gus rudan agus faireachdainnean a chuimhneachadh. Ach bha an siostam ag iarraidh uiread de dh ’fhaire agus de mhisneachd moralta is gun do shoirbhich le mòran ann an suidheachadh mac-meanmnach ...
8. An uairsin dh ’fhalbh glaodh alùmanum an latha, agus chunnaic e a-rithist e, gu math òg, ann an geàrr-chunntasan agus bogha timcheall amhach, agus chunnaic e athair air feasgar eireachdail a’ toirt a-steach don teanta e, agus chunnaic e an deigh.
9. An uairsin thug e a-mach an t-airgead a chaidh a chruinneachadh ann am bliadhnachan fada de dh ’obair chruaidh, thug e gealltanasan leis an luchd-dèiligidh aige, agus ghabh e os làimh leudachadh an taighe.
10. Gheall iad àite briodachaidh a stèidheachadh airson beathaichean eireachdail, chan e uimhir airson tlachd fhaighinn bho bhuannachdan nach biodh iad a ’feumachdainn an uairsin, ach rudeigin a bhith aca airson aire a tharraing air Didòmhnaich tedious a’ bhàis.
11. Leis nach robh an dàrna cothrom air an talamh aig na loidhnichean a chaidh a dhìteadh gu ceud bliadhna de shòlas.
12. Chaidh peilear le daga a losgadh anns a ’bhroilleach agus chaidh am proiseact tro a dhruim gun a bhith a’ bualadh air ionad deatamach sam bith. Is e an aon rud a dh ’fhuirich de na bha sin ach sràid le ainm ann am Macondo.
13. Bha fios aice le cinnt leis an àite far an robh a h-uile càil, gun robh i fhèin uaireannan a ’dìochuimhneachadh gu robh i dall.
14. Bha i den bheachd gu robh gaol ann an aon dòigh a ’chùis air gaol ann an dòigh eile, oir bha e ann an nàdar dhaoine a bhith a’ diùltadh acras aon uair ‘s gu robh am miann riaraichte.
15. Cha phòs mi duine, ach nas lugha dhutsa. Tha thu cho dèidheil air Aureliano is gu bheil thu a ’dol a phòsadh mi leis nach urrainn dhut a phòsadh.
16. Bha an saoghal cho ùr o chionn ghoirid is nach robh ainmean air mòran de rudan, agus gus an ainmeachadh bha agad ri do mheur a chomharrachadh orra.
17. Chan eil an dìomhair de sheann aois dad nas motha na aonta onarach le aonaranachd.
18. B ’e oidhche mhath Ògmhios a bh’ ann, fionnar is gealaich, agus bha iad nan dùisg agus a ’froiligeadh san leabaidh gu madainn, neo-thròcaireach leis a’ ghaoth a ’sèideadh tron ​​t-seòmar-cadail, làn de ghlaodh chàirdean Prudencio Aguilar.
19. Ann an da-rìribh, cha robh dragh sam bith aige mu bhàs, ach mu bheatha, agus is e sin as coireach nach robh am faireachdainn a dh ’fhiosraich e nuair a chaidh a’ bhinn ainmeachadh mar fhaireachdainn eagal ach cianalas.
20. Gheall e gun leanadh i i gu deireadh an t-saoghail, ach nas fhaide air adhart, nuair a shocraich e a ghnothaichean, agus bha i air fàs sgìth a ’feitheamh ris, an-còmhnaidh ga chomharrachadh le fir àrd is goirid, fionn agus donn ...
21. Is e dìreach fios a bha aige an uairsin gu robh a chridhe daingeann gu bràth air a mhilleadh gu mì-chinnt.
22. Air a mhealladh le fìrinn sa bhad a bha an uairsin nas mìorbhailiche na cruinne-cruinne mòr a mhac-meanmna, chaill e a h-uile ùidh anns an obair-lann alchemy ...
23. Bha òigeachd air am binneas a thoirt a-mach às a ghuth agus air a dhèanamh sàmhach agus gu cinnteach aonaranach, ach an àite sin chuir e air ais am faireachdainn dian a bh ’aige anns na bliadhnaichean aig àm breith.
24. Bha e am measg an t-sluaigh a chunnaic an sealladh brònach air an duine a thionndaidh gu bhith na viper airson a bhith a ’seachnadh a phàrantan.
25. Bha coltas gun robh a cheann, a-nis le fosadh domhainn, coltach ri simmered. Bha aodann air a sgoltadh le salann a ’Charibbean air cruadal meatailteach a ghabhail. Chaidh a ghlèidheadh ​​na aghaidh
26. seann aois a tha faisg air làimh le spionnadh aig an robh rudeigin ri dhèanamh ri fuachd nan daoine.
27. Ach na dìochuimhnich, fhad ‘s a bheir Dia beatha dhuinn, cumaidh sinn oirnn mar mhàthraichean, agus ge bith dè cho reabhlaideach’ s a tha iad, tha còir againn na pants aca ìsleachadh agus craiceann a thoirt dhaibh aig a ’chiad dìth spèis.
28. Nuair a thàinig an èadhar gorm ceòthach a-mach, dh ’fhàs aodann fliuch mar ann an latha eile den àm a dh’ fhalbh, agus is ann dìreach an uairsin a thuig e carson a chuir e air dòigh gum biodh a ’bhinn air a frithealadh san lios, agus chan ann air balla a’ chlaidh.
29. Chrìochnaich e a ’call a h-uile conaltradh ris a’ chogadh. Thàinig rud a bha uaireigin na fhìor ghnìomhachd, dìoghras neo-chùramach na òige, gu bhith na iomradh iomallach dha: àite falamh.
30. Anns a ’bhad fhuair e a-mach na sgrìoban, na welts, na bruisean, na h-uilltichean agus na creachan a dh’ fhàg còrr air leth-cheud bliadhna de bheatha làitheil oirre, agus fhuair e a-mach nach do dhùisg na creach sin eadhon faireachdainn truas. An uairsin rinn e aon oidhirp mu dheireadh gus a chridhe a shireadh airson an àite far an robh na beachdan aige air grodadh, agus nach b ’urrainn dha a lorg.