"Treintona, Soltera y Fantástica" é unha película mexicana protagonizada por Bárbara Mori e dirixida por Chava Cartas, estreada en 2016. Ten moito éxito e calquera que vexa a película goza sen dúbida de cada segundo.
A película trata dunha muller que rexeita a proposta da súa parella para casar e que aproveita o seu novo status de solteira para redefinirse como muller moderna e independente. Inés, a súa protagonista non te deixará indiferente ao longo da película.
Frases que che gustarán de "Trinta e fantástico single"
A continuación podes atopar algunhas frases para que penses se queres ver a película, se pode ser do teu gusto ou non. Tanto se ves a película coma se non, as frases poden facerche pensar porque teñen razón en moitas das súas palabras ... Non perdas detalle!
- Por se todo o que temos que aprender na vida non fose suficiente, ademais diso, debemos enfrontarnos ao terrible problema de desaprender o que xa sabiamos e non nos serve, de eliminar arquivos anteriores que xa quedaron obsoletos.
- Máis tarde, cun pouco de distancia, perspectiva e moita análise, decateime de que había moitas cousas que eu inventara e que non era tan grave, pero nese momento (...) pensei que a miña familia me vía como un caso perdido.
- É que non teño que estar con ninguén. Quen me convenceu doutro xeito? Con que argumento?
- Cun mínimo de atención, é posible adiviñar desde os primeiros intercambios a que se debe a soltería da persoa que temos diante e o que nos queda é decidir se podemos resolver ou negociar esas razóns.
- Ás trinta anos, en cambio, atópaste usando frases da túa nai que xurabas que nunca repetirías.
- Non me parece trinta e cinco, nin son o tipo de muller que precisa dun home ao lado para definila e validala no mundo.
- Vivín a miña vida, fixen un compromiso coa miña e, con todo, estou de volta aquí, na caixa de saída, e listo para tentalo de novo.
- O tempo non existe, só hai o que está a suceder agora.
- Só se trataba, pensou, de avanzar un pouco e facelo saber que a súa espera rematara e que as súas oracións e boas accións foron, ao cabo, recompensadas; por fin, entrara na súa vida.
- Sen darme conta de que hora nin como, brotou na miña alma unha especie de xemelgo malvado que emprendeu a tarefa de masacrar a miña parte máis redimible.
- Quizais poida pasar por alto a súa firme crenza de que as camisas de superheroes son o cumio da elegancia.
- Se o peixe soubese o bo que é chegar á noite pola casa, abraza a bicicleta e fálalle dos días fermosos e difíciles do día, quizais se daría conta de que a súa vida, con todo e que se divirte moito tanque de peixes está un pouco baleiro.
- As mulleres tiñan que ser intelixentes, sensatas, prácticas, compasivas, sen deixarse levar demasiado polo sentimentalismo e, por suposto, tiñan que estudar e traballar. Pero tamén tiveron que atopar un lugar no seu destino para atopar un marido, un matrimonio como Deus pretendía e fillos e converterse no centro dunha familia convencional digna de fotografarse.
- Parte do gran traballo de medrar é recoñecer que levamos ensinanzas e discursos que non son nosos e que absorbemos sen dúbida, poñéndoos a proba e manternos cos que nos serven, independentemente do que digan. Ao final, é mellor que fagamos un inventario fiable dos esqueletos gardados nese armario metafórico que é a alma de cada un, en lugar de ter un susto cando alguén abre a porta de súpeto e unha cabeza de fémur arrepiante vén enriba.
- Aínda que en xeral estou convencido de que o estou facendo todo moi ben e estou tomando as decisións correctas, resulta que de súpeto me invade a angustia, dubido do meu propio criterio e comezo a cuestionar todas e cada unha das miñas decisións.
- Queres un compañeiro, un cómplice e un oínte, non para que a túa vida poida resolverse, nin ti a súa, senón para que os dous poidamos resolver os seus e construír un proxecto común ao mesmo tempo.
- En vez de transmitir que os riscos son o meu e non me importa desafiar convencións de cando en vez, o único que conseguín combinar esa bolsa e esa bolsa foi parecer o irmán daltónico do pallaso Rabanito.
- No momento en que me decatei e puiden comezar a cambiar algunhas cousas, converteime no que xurei solemnemente que nunca sería: unha muller cuxa vida foi atravesada pola imperiosa necesidade de atoparse a si mesmo home.
- Parte do gran traballo de medrar é recoñecer que levamos ensinanzas e discursos que non son nosos e que os absorbemos sen dúbida, os poñemos a proba e quedamos cos que nos serven, independentemente do que dirán. .
- Se me descuidase un pouco, o mundo enteiro comezou a darme o horrendo alcume de "señora", e de ningún xeito obtería a aclaración, (...), se-ño-ri-ta, me fas ' o favor.
- Só hai o que está a suceder agora mesmo. O momento presente. Damos moita importancia ás nosas débedas co pasado ou co futuro. Só hai isto. Este marco exacto da cinta, non o final da película. Estamos sempre no medio.
- As mulleres tiñan que ser intelixentes, sensatas, prácticas, compasivas, sen deixarse levar demasiado polo sentimentalismo e, por suposto, tiñan que estudar e traballar.
- Ás trinta anos, en cambio, atópaste usando frases da túa nai que xurabas que nunca repetirías.
- Nin señora, nin señorita. Son unha mestura do que vivín polo mundo, das persoas que coñecín, do bo e do mal que vivín. Cada un de nós ten unha historia que nos define. Non hai home para o que somos. Simplemente somos, e iso paréceme perfecto.
- Non me digas iso, e menos aínda neste momento que pensei que sabía o que quería.
Sexa o primeiro en opinar sobre