11 poezi avangardë të bëra nga shkrimtarë të njohur

Risi në fushën e artit, kulturës, filozofisë dhe letërsisë konsiderohet si "avangardë". Një lëvizje që filloi në fillim të shekullit të XNUMX-të në Evropë dhe më pas u përhap në kontinentet e tjera si Amerika, ku pati një ndikim të madh.

Në letërsi, konkretisht në poezi, avangarda inovoi mënyrën e shkrimit, ku poezi avangarde ata nuk përdorën disa burime gramatikore të tilla si drejtshkrimi i saktë dhe lidhësit; as nuk u respektuan normat ose strukturat që më parë ishin themelore.

Karakteristikat e Poezive Pararoje

Karakteristikat e këtyre poezive i bënë ato unike, pasi që përveç që i përmbaheshin sa më sipër, ata gjithashtu rrezikuan të praktikonin poezi në një mënyrë krejtësisht të lirë; ata mund të shpikin fjalë të reja, përdorni shkronja të reja apo edhe vizatoni figura me të njëjtin tekst (i njohur si kaligrami) ose duke i shoqëruar ato.

• Poetët përdorën imazhe për të përfaqësuar idetë.
• Poezia demonstroi pakënaqësinë e poetit me të vjetrën dhe kërkimin e diçkaje të re, avangardë.
• Gjuha poetike ndryshoi rrënjësisht.
• Temat për t'u diskutuar ishin shumë të larmishme, të pazakonta dhe inovative, duke u përpjekur të linin pas atë që ishte e pakuptimtë për njeriun e ri.

Në thelb ishte një lëvizje në të cilën artistët kërkuan të largoheshin nga e vjetra dhe të përtërinin në art dhe fushat e tjera që përmendëm në fillim të hyrjes. Sidoqoftë, këtë herë do të merremi vetëm me poezi avangardë, siç bëmë në një rast tjetër me poezi barok.

Zbuloni këto 11 poezi avangardë

Ndër poetët më të shquar avangardë që mund të gjejmë Vicente Huidobro, Nicolás Guillén, César Vallejo, Jorge Luis Borges, Octavio Paz, Juan Carlos Onetti, Mario Benedetti, Pablo Neruda, Oliverio Girondo dhe shume te tjere; nga të cilat do të nxjerrim disa nga poezitë e tij më të mira të kohës për t'i ofruar ato dhe për t'i shijuar ato.

1. 1914

Retë mbi avionin veror
gjatë natës
të gjitha kullat e Evropës flasin në fshehtësi

Papritmas një sy hapet
Briri i hënës bërtet
hallali
hallali
Kullat janë vrima të lidhura

Author: Vicente Huidobro

2. E dashur litty

Për muaj të tërë
me frekuence te pazakonte
portofoli nuk do të më lërë letrat tuaja.
Do të jetë amnezi e burrit
ose ndoshta do t'i grumbulloj
në një cep të pastër
nga dhoma e tij beqare
beqar plak
dhe një ditë ma sillni
Shirita rozë
të gjitha sëbashku
si një banket
për të uriturit të harruar
cfare mund te imagjinoni
tani e tutje
një katarakte e qartë
e butësisë dhe kujtimeve.

Author: Juan Carlos Onetti

3. Dega

Këndo në majë të pishës
një zog u ndal,
i dridhur, në trillimin e tij.

Qëndron, shigjetë, në degë,
zbehet mes krahëve
dhe në muzikë derdhet.

Zogu është një copëz
që këndon dhe digjet e gjallë
në një shënim të verdhë.

Ngre sytë: nuk ka asgjë.
Heshtja në degë
në degën e thyer

Author: Octavio Paz 

4. Dreamndrra

Nëse ëndrra do të ishte (siç thonë ata) një
armëpushim, një prehje e pastër e mendjes,
Pse, nëse të zgjojnë papritur,
A mendoni se ju është vjedhur një pasuri?

Pse është kaq e trishtuar të zgjohesh herët? Koha
na privon nga një dhuratë e pakonceptueshme,
aq intime sa është e përkthyeshme
në një gjumë që vigjilja i praron

të ëndrrave, të cilat mund të jenë reflektime
trungjet e thesareve të hijes,
të një rruzulli të përjetshëm që nuk është emëruar

dhe se dita deformohet në pasqyrat e saj.
Kush do të jesh sonte në errësirë
ëndërroni, në anën tjetër të murit tuaj?

Author: Jorge Luis Borges

5. Gruaja e mbytur nga qielli

Flutura e endur, veshje
varur nga pemet,
i mbytur në parajsë, derivat
mes grykave dhe shiut, vetëm, vetëm, kompakt,
me rroba dhe flokë të copëtuar
dhe qendrat e gërryera nga ajri.
Lëvizur, nëse rezistoni
gjilpëra e ngjirur e dimrit,
lumi i ujit të zemëruar që të përndjek. Dritë blu
hije, buqetë me pëllumba
thyer natën midis luleve të ngordhura:
Unë ndalem dhe vuaj
kur ha një tingull të ngadaltë plot të ftohtë
ju përhapni skuqjen tuaj nga uji.

Author: Pablo Neruda.

6. Poezi për Klasën e Mesme - Mario Benedetti

Klasa e mesme
i pasur mesatar
gjysma e kulturuar
midis asaj që ai mendon se është dhe asaj që është
mesme një distancë mesatare e madhe
Nga mesi duken gjysmë keq
te zezakët
te pasurit tek i mençuri
i cmendur
të varfërve
Nëse dëgjon një Hitler
atij i pelqen gjysma
dhe nëse një Che flet
gjithashtu e mesme
Ne mes të askundit
gjysmë dyshimi
si e tërheq gjithçka (në gjysmë të rrugës)
analizoj në gjysmë të rrugës
të gjitha faktet
dhe (gjysma e hutuar) del me gjysmën e tenxhere
atëherë gjysma vjen në çështje
ata që dërgojnë (gjysma në hije)
ndonjëherë, vetëm ndonjëherë, ai e kupton (në mes të pasdites)
i cili e përdori atë si një peng
në një shah që nuk kupton
dhe kjo nuk e bën atë kurrë mbretëreshë
Pra, gjysmë e tërbuar
ai vajton (gjysma)
të jetë mediumi nga i cili hanë të tjerët
ata që nuk kuptojnë
jo gjysma.

Author: Mario Benedetti

7. Nuk e di pse mendon

Nuk e di pse mendon
ushtar, une te urrej,
nëse jemi e njëjta gjë
une,
e juaja

Ju jeni të varfër, unë jam;
Unë jam nga poshtë, ti je;
Ku e more
ushtar, a të urrej ty?

Më dhemb që ndonjëherë ti
ti harron kush jam;
geez, nëse jam ti,
njësoj si ti je unë.

Por jo për këtë unë
Duhet të më mungosh, ti;
nëse jemi e njëjta gjë,
une,
juaj,
Nuk e di pse mendon
ushtar, une te urrej.

Unë do të shoh ty dhe mua
së bashku në të njëjtën rrugë,
krah për krah, ti dhe unë,
pa urrejtje as mua dhe as ju,
por duke njohur ty dhe mua,
ku po shkon une dhe ti ...
Nuk e di pse mendon
ushtar, të urrej!

Author: Nicolas Guillén

8. Mungon

Mungon! Mëngjesin që lë
më tej, në Mister,
si vijimi i vijës së pashmangshme,
këmbët tuaja do të futen në varreza.

Mungon! Në mëngjes shkoj në plazh
nga deti i hijes dhe perandoria e qetë,
si një zog i zymtë shkoj,
panteoni i bardhë do të jetë robëria juaj.

Do të jetë bërë natë në sytë e tu;
dhe do të vuash, dhe pastaj do të marrësh
të bardhët e penduar të penduar.

Mungon! Dhe në vuajtjet tuaja
duhet të kalojë midis një britme bronzi
një pako pendimesh!

Author: César Vallejo

9. Unë nuk di asgjë

une nuk di asgje
Ti nuk di asgje
Ju nuk dini asgjë
Ai nuk di asgjë
Ata nuk dinë asgjë
Ata nuk dinë asgjë
Ju nuk dini asgjë
Ne nuk dimë asgjë
Çorientimi i brezit tim ka shpjegimin e tij.
kation në drejtim të arsimit tonë, të cilit
idealizimi i veprimit, ishte - pa diskutim! -
një mistifikim, në kundërshtim
me prirjen tonë për mua-
ditit, soditje dhe
te masturbimi. (Guturale,
si guturale ashtu
mundesh.) Unë mendoj
besoj ne ate qe besoj
se nuk mendoj. Dhe mendoj
që unë nuk besoj në
cfare mendoj se mendoj
"C antardelasran si kjo"
Dhe çfarë lidhje me
ba juaj llí llá ba juaj
bo jo është bo jo
las tá? ti the
është është është është është
ca ca këtu ca ca ca
Unë nuk do Unë nuk do të
flush flush është skuqur
atje lart pra lart
ba! ...    ho!…!…!… ba!… ho!

Author: Oliver Girondo 

10. Detare

Ai zog që fluturon për herë të parë
Ai largohet nga foleja duke parë prapa

Me gisht në buzë
Te kam thirrur.

Kam shpikur lojërat e ujit
Në majë të pemëve.

Unë ju bëra më të bukurën e grave
Aq e bukur sa u skuq pasdite.

Hëna po largohet nga ne
Dhe hidhni një kurorë në shtyllë

I bëra lumenjtë të rrjedhin
që nuk kanë ekzistuar kurrë

Me një britmë ngrita një mal
Dhe përreth ne vallëzojmë një vallëzim të ri.

Unë prerë të gjitha trëndafilat
Nga retë lindore

Dhe i mësova një zogu dëbore të këndojë

Le të marshojmë në muajt e lëshuar

Unë jam marinar i vjetër
që qep horizontet e prera

Author: Vicente Huidobro

11. Bashkëpunëtori

Ata më kryqëzojnë dhe unë duhet të jem kryqi dhe thonjtë.
Ata më dorëzojnë kupën dhe unë duhet të jem këllëfi.
Ata më mashtrojnë dhe unë duhet të jem gënjeshtër.
Ata më djegin dhe unë duhet të jem ferri.
Unë duhet të vlerësoj dhe vlerësoj çdo moment të kohës.
Ushqimi im është gjithçka.
Pesha e saktë e universit, poshtërimi, gëzimi.
Duhet të justifikoj atë që më dhemb.
Nuk ka rëndësi fati apo fatkeqësia ime.
Unë jam poeti.

Autor: Jorge Luis Borges

L poezi avangarde ose avangarde Ato janë zakonisht të pabesueshme, pasi ato ishin pjesë e lëvizjes që na lejoi të hedhim norma tradicionale për të përtërirë dhe për t'i hapur rrugë risive të tjera në vitet e mëvonshme, siç është modernizmi (duke pasur parasysh që kjo ishte një kohë e shumë "izmeve" të tjerë).